در حوالی غروب

یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشم

در حوالی غروب

یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشم

گل باغ خدا

گل باغ خدا
شب رسیده باز هم
با لباسی رنگ غم
توی نخلستان کسی
می زند تنها قدم
¤¤¤
کیست او ؟ مولا علی (ع)
آن امام مهربان
او چراغ راه ماست
در زمین و آسمان
¤¤¤
همسر او فاطمه (س)
دختر پیغمبر(ص) است
او گل باغ خداست
عطر و بوی کوثر است
¤¤¤
روزگاری تیر غم
روی بال او نشست
تیر تیز غصه ها
بال زهرا (س) را شکست
¤¤¤
فاطمه ، زهرا ، بتول
نور چشمان رسول (ص)
در دعایش اشک ریخت
شد دعای او قبول
¤¤¤
او وصیت نامه را
روی برگ گل نوشت
عاقبت پرواز کرد
رفت تا باغ بهشت 

 


محمد عزیزی (نسیم)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد