در حوالی غروب

یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشم

در حوالی غروب

یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشم

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد

چه روز ها که یک به یک غروب شد نیامدی                         چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت  شکن                         خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه                          ولی برای عـده ای چه خوب شــد نیامدی

تمام  طول هــفته  را  در  انتظار  جمعه  ام                          دوباره صبح  و  ظهر  نه غروب شد  نیامدی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد