در حوالی غروب
یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشمدر حوالی غروب
یک عمر پشیمان ز پشیمانی خویشمپیوندها
- مهدی کوچک زاده مهدی کوچک زاده
- دانلود ترجمه مقاله های علمی دانلود ترجمه مقاله های علمی
دستهها
- خاقانی 11
- فخرالدین ابراهیم همدانی - عراقی 12
- سعدی 11
- قاآنی شیرازی 5
- محمد حسین بهجت (شهریار) 24
- امام خمینی(ره) 10
- احمد شاملو 1
- فروغ فرخزاد 1
- مهدی سهیلی 12
- محمد رضا شفیعی کدکنی 11
- یوسفعلی میرشکاک 6
- قیصر امینپور 21
- سلمان هراتی 9
- علیرضا قزوه 45
- حسین منزوی 10
- محمد علی بهمنی 15
- محمد کاظم کاظمی 8
- امیر عاملی 11
- محمد حسین جعفریان 4
- هادی منوری 5
- ابولفضل سپهر 13
- سید مرتضی آوینی 2
- شعر انتظار 11
- شعر دفاع مقدس 11
- شعر و سرود انقلاب 12
- حرفهای پراکنده 10
- دانلود آهنگ 4
- حزین لاهیجی 3
- خواجوی کرمانی 3
- پروین اعتصامی 14
ابر برجسب
وحشی بافقی سلمان قنبر هراتی سلمان هراتی غزل وحشی حسین منزوی غزل پارسی شعر آیینی غزل رخشنده اعتصامی پروین اعتصامی حسان عجم اشعار حسین منزوی خاقانی سعدی شعر عاشوراییبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- نغمه های خوش «خر برفت» چند سطر نصیحت دیرهنگام به #کلنل_فضل_الله_آق_اولی (عضو هیئت ایرانی در بخشی از#مذاکرات مربوط به قرارداد 1919 ایران و...
- برای اهل ری (البته تهران ری شمیرانات) تا خرند این قوم، رندان خرسواری می کنند در محرم اهل ری خود را دگرگون می‌کنند از زمین آه و فغان را زیب گردون می کنند گاه...
- کتابهایی که به نقد آثار داستایفسکی پرداختند critical works on Dostoevsky An annotated list of critical works on Dostoevsky, and definitely a work in progress… I’ll...
- دولت معتدلان پا شده میبینی که کشورم یکسره غوغا شده میبینی که مثل یک غنچه شکوفا شده میبینی که در همین دولت تدبیر و تعادل یکهو همه‌ی ظرفیتش وا شده...
- رگ‌هایش پر از ابدیت شد شعری درباره غزه حماسه سنگ محمد حسین کلهر مردی نمِ اشکی چکاند از پی دستان ملتمس دانه‌های تسبیح در فصل هجوم بی‌امان باد و...
- به ابوموسی اشعری بگو برگردد عقب به بهانه روز غزه شعری در مظلومیت غزه کجایی آقا سیدموسی؟ (شعر) علیرضا قزوه کجایی آقا سید موسی ؟ کجایی که غزه را دارند سر...
- ما در قمار عشق، به عشق تو آمدیم جمکران که هست ما پی نبرده‌ایم تو را آن‌چنان که هست کاری نکرده‌ایم به قدر توان که هست کاری برای آمدن تو نکرده‌ایم اما...
- بگو که ساده نگویند بر بلا، بله‌ها را ورق ورق شده تقویم... دلم قرار ندارد که کم کنم گله‌ها را پر از صفای تو دیدم تمام هروله‌ها را هزار سال حضوری، به قدر هجری...
- سامان ده دولت خمینی شعر استاد علی معلم دامغانی برای رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه‌ای(شعر) آنی که یگانه‌ای جهان را ای شیخ زمان و پیر عالم...
- علت دوری ما چیست برایم بنویس معنی فاصله‌ها معنی فاصله‌ها چیست برایم بنویس درد این واژه سرا چیست برایم بنویس تو تماشاگر من بلکه نه من فاصله‌ای علت...
- بیا که روز مبادای ما رسید از راه کوچه دوازدهم چقدر پنجره را بی‌بهار بگذاری؟ و یا نیایی و چشم انتظار بگذاری مگر قرار نشد شیشه‌ای از آن می ناب برای روز...
- باد بر گیسوی باغ انتظارش شانه زد مُهر تأیید آسمان بیدار کرد از خواب خوش خورشید را عشق زد بر گردنش یک رشته مروارید را عطر نرگس‌ها وزید و باز باران خنده...
- نبرد خصم شد لازم شعری از آیت الله آیت الله نوری همدانی در سال 56 و بعد از واقعه خونین 19 دی که آیت الله نوری همدانی به خلخال تبعید شدند، شهر‌ها یکی پس از...
- کی شود دریا ز پوز سگ نجس جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی جواب گفتن مرید و زجر کردن مرید آن طعانه را از کفر و بیهوده گفتن...
- رفتی و دل ربودی یک شهر مبتلا را رفتی و دل ربودی یک شهر مبتلا را تا کی کنیم بی تو صبری که نیست ما را بازآ که عاشقانت جامه سیاه کردند چون ناخن عروسان از...
- همراه با امام زمان گریه می کنیم همراه با امام زمان (عج) امروز با تمام توان گریه می کنیم همراه با امام زمان گریه می کنیم در پشت دسته های عزا سوی سامرا...
- ای در جگـر شیعه شررهای غم تو شرح غمت فوق بیان ها ای در جگـر شیعه شررهای غم تو ای ارث تـو از مادر تو عمر کم تو با آنکه بـوَد عـرش به ظلِّ علم تو خـم...
- کنج زندان بلا گریه ی باران کم نیست گریه باران یازده بار جهان گوشه ی زندان کم نیست کنج زندان بلا گریه ی باران کم نیست سامرائی شده ام ، راه گدایی بلدم لقمه...
- مى زند آتش به قلبم سوز داغ عسکرى مى زند آتش به قلبم سوز داغ عسکرى گیرد امشب اشک من هر دم سراغ عسکرى شد به سن کودکى فرزند دلبندش یتیم گشت دُرّ اشک مهدى...
- فسوس که آئینه نصیبش سنگ است در سوگ امام حسن عسگری فسوس که آئینه نصیبش سنگ است در کوچه‌ی بی کسی عجب دلتنگ است هر روز غروب خون شده قلبش که اینقدر...
- کردی چو خاک پست مرا، خاک بر سرت سوگواری بر مرگ برادر آه ای فلک ز دست تو و جور اخترت کردی چو خاک پست مرا، خاک بر سرت جز عکس مدعا ز تو کس صورتی ندید...
- ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا گلهٔ یار دل‌آزار ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا رحم بر بلبل بی برگ و نوا نیست ترا...
- ما گوشه نشینان خرابات الستیم ساقی بده آن باده که اکسیر وجود است شوینده آلایش هر بود و نبود است بی زیبق و گوگرد که اصل زر کانی‌ست مفتاح در گنج طلا...
- چه خوش بودی دلا گر روی او هرگز نمی‌دیدی چه خوش بودی دلا گر روی او هرگز نمی‌دیدی جفاهای چنین از خوی او هرگز نمی‌دیدی سخن‌هایی که در حق تو سر زد از رقیب من گرت...
- من چه کردم کاینچنین بی‌اعتبارم می‌کنی از برای خاطر اغیار خوارم می‌کنی من چه کردم کاینچنین بی‌اعتبارم می‌کنی روزگاری آنچه با من کرد استغنای تو گر بگویم...
- ای مرغ سحر حسرت بستان که داری ای مرغ سحر حسرت بستان که داری این ناله به اندازهٔ حرمان که داری ای خشک لب بادیه این سوز جگر تاب در آرزوی چشمهٔ حیوان که...
- عشق کو تا شحنهٔ حسرت به زندانم کشد عشق کو تا شحنهٔ حسرت به زندانم کشد انتقال عهد فارغ بالی از جانم کشد بر در میخانه من خواهم که آید غمزه مست گه میانم گیرد...
- خونخواره راهی می‌روم تا خود به پایان کی رسد خونخواره راهی می‌روم تا خود به پایان کی رسد پایی که این ره سر کند دیگر به دامان کی رسد سهل است کار پای من گو در طلب...
- خانه پر بود از متاع صبر این دیوانه را خانه پر بود از متاع صبر این دیوانه را سوخت عشق خانه سوز اول متاع خانه را خواه آتش گوی و خواهی قرب، معنی واحد است قرب...
- بر قول مدعی مکش ای فتنه‌گر مرا بر قول مدعی مکش ای فتنه‌گر مرا گر می‌کشی بکش به گناه دگر مرا پیشت به قدر غیر مرا اعتبار نیست بی اعتبار کرده فلک...
- چیست قصد خون من آن ترک کافر کیش را چیست قصد خون من آن ترک کافر کیش را ای مسلمانان نمی‌دانم گناه خویش را ای که پرسی موجب این ناله‌های دلخراش سینه‌ام بشکاف...
- خیز و به ناز جلوه ده قامت دلنواز را خیز و به ناز جلوه ده قامت دلنواز را چون قد خود بلند کن پایهٔ قدر ناز را عشوه پرست من بیا، می زده مست و کف زنان حسن تو...
- طی زمان کن ای فلک ، مژدهٔ وصل یار را طی زمان کن ای فلک ، مژدهٔ وصل یار را پاره‌ای از میان ببر این شب انتظار را شد به گمان دیدنی، عمر تمام و ، من همان چشم به...
- من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را نه دستی داشتم بر سر، نه پایی داشتم در...
- الاهی سینه‌ای ده آتش افروز الاهی سینه‌ای ده آتش افروز در آن سینه دلی وان دل همه سوز هر آن دل را که سوزی نیست، دل نیست دل افسرده غیر از آب و گل...
- شعر طنزی درباب نوع برخورد دولت اعتدال با منتقدان شعر طنزی درباب نوع برخورد دولت اعتدال با منتقدان روزی گذشت «گرمی و سردی چشیده» ای فریادِ شوق بر سر هر کوی و بام خواست!...
- شعر به مناسبت 9 دی از هر طرف نظاره کنی شیدای کاشفیم سرهایمان به پای تو آقا، جان بر کفیم وقتی بر اندام این دو هشت، فتنه جان گرفت پا در رکاب...
- شعر به مناسبت 9 دی به زبان کردی (1) پر ده عشقم پر ده شورم هه ی وطن وه رد نامت جور جورم هه ی وطن هیور دلی نیور چیه می تو بزان دیور ده خاکت کور کورم هه ی...
- دوش چون خورشید را مصروع خاور ساختند دوش چون خورشید را مصروع خاور ساختند ماه نورا چون حمایل چفته پیکر ساختند قرص خور مصروع از آن شد کز حمایل باز ماند کن...
- دلها خراب زلزلهٔ درد کرده‌اند دل‌های ما قرارگه درد کرده‌اند دار القرار بر دل ما سرد کرده‌اند این صد هزار نرگسه بر سقف این حصار رخسار ما چو نرگس نو...
بایگانی
تقویم
فروردین 1395| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
ایا تو را پاسخی هست ؟
ایا تو را پاسخی هست ؟
ابر است و باران و باران
پایان خواب زمستانی باغ
آغاز بیداری جویباران
سالی چه دشوار سالی
بر تو گذشت و توخاموش
از هیچ آواز و از هیچ شوری
بر خود نلرزیدی و شور و شعری
در چنگ فریاد تو پنجه نفکند
آن لحظه هایی که چون موج
می بردت از خویش بی خویش
در کوچه های نگارین تاریخ
وقتی که بر چوبه ی دار
مردی
به لبخند خود
صبح را فتح می کرد
و شحنه ی پیر با تازیانه
می راند خیل تماشاگران را
شعری که آهسته از گوشه ی راه
لبخند می زد به رویت
اما تو آن لحظه ها را
به خمیازه خویشتن می سپردی
وان خشم و فریاد
گردابی از عقده ها در گلویت
آن لحظه ی نغز کز ساحلش دور گشتی
آن لحظه یک لحظه ی آشنا بود
آه بیگانگی با خود است این
یا
بیگانگی با خدا بود ؟
وقتی گل سرخ پر پر شد از باد
دیدی و خامش نشستی
وقتی که صد کوکب از دور دستان این شب
در خیمه ی آسمان ریخت
تو روزن خانع را بر تماشای آن لحظه بستی
آن مایه باران و آن مایه گل ها
دیدار های تو را از غباران شب ها و شک ها
شستند
با این همه هیچ هرگز نگفتی
دیدار های تو با اینه روزها
آها
در لحظه هایی که دیدار
در کوچه ی پار و پیرار
از دور می شد پدیدار
دیگر تو آن شعله ی سبز
وان شور پارینه را کشته بودی
قلبت نمی زد که آنک
آن خنده ی آشکارا
وان گریه های نهانک
آن لحظه ها
مثل انبوه مرغابیان
و صفیر گلوله
از تو گریزان گذشتند
تا هیچ رفتند و درهیچ خفتند
شاید غباری
در ایینه ی یادهایت
نهفتند
بشکن طلسم سکون را
به آواز گه گاه
تا باز آن نغمه ی عاشقانه
این پهنه را پر کند جاودانه
خاموشی ومرگ ایینه ی یک سرودند
نشنیدی این راز را از لب مرغ مرده
که در قفس جان سپرده
بودن
یعنی همیشه سرودن
بودن : سرودن ‚ سرودن
زنگ سکون را زدودن
تو نغمه ی خویش را
در بیابان رها کن
گوش از کران تر کرانها
آن نغمه را می رباید
باران که بارید هر جویباری
چندان که گنجای دارد
پر می کند ذوق پیمانه اش را
و با سرود خوش آب ها می سراید
وقتی که آن زورق بذگ
برگ گل سرخ
در آب غرقه می شد
صد واژه منقلب بر لبانت
جوشید و شعری نگفتی
مبهوت و حیران نشستی
یا گر سرودی سرودی
از هیبت محتسب واژگان را
در دل به هفت آ ب شستی
صد کاروان شوق
صد دجله نفرت
در سینه ات بود ام نهفتی
ای شاعر روستایی
که رگبار آوازهایت
در خشم ابری شبانه
می شست از چهره ی شب
خواب در و دار و دیوار
نام گل سرخ را باز
تکرار کن باز تکرار
محمدرضا شفیعی کدکنی (م.سرشک)
